Urk

Urker Volkslied

​Waar al meer dan duizend jaren
In de zee een heuvel stond
Rustig in de woeste baren
Daar is mijn geboortegrond
Opgewekt is er het leven
De bewoners zo gastvrij
Warm van hart en gul in 't geven
Vlijtig in de visserij
Maar nu ligt het tussen dijken
't IJsselmeer aan d' ene kant
En daar waar de zee moest wijken
't Wijd en vruchtbaar polderland
Oude zeden zijn verdwenen
Klederdracht raakt in verval
Maar het geldt nog als voorhenen
Urk dat is een soetendal
Wie er is die blijft er al